Ineens was ik ergens anders in het park. Je kon het park namelijk ook lopend/ te voet doen zoals in een echt park en alsof je er rond liep. Dit was dan niet virtueel maar je liep er dan echt. De programma makers hadden namelijk 2 soorten belevingen gemaakt. Ik was daar ineens met andere mensen namelijk met mijn nicht en haar vriendinnen want die hielden daar wel van. We gingen lopend de huizen in en ze waren echt wel eng. Elk huis was anders. Ik zei nog nou ik ga wel mee maar wel met lichte tegenzin hoor want ik ken dit park al. Ik legde ze uit dat een soort van mindfuck was maar dat leek ze juist heel erg tof!
Ik vertelde het al een keer gedaan te hebben maar dan met karretjes. Ik legde uit dat ik bepaalde huizen niet mee in ging. Die met aquariums sla ik over en helemaal de allerlaatste met de oceaan. Ik kan me herinneren dat ik bij veel huizen buiten bleef staan en bij sommige ging ik toch argwanend mee naar binnen. Niet alle huizen waren namelijk eng want sommige waren echt prachtig wist ik me te herinneren uit mijn eerdere droom. We gingen een huis binnen met licht effecten en dat gaf een heel mooi en fijn gevoel binnen in je lichaam. Binnen was het net alsof je in de ruimte was en beleefde je een fladderend zweef gevoel in je lichaam (hetzelfde gevoel wat ik vaak heb in dromen en wat niemand herkent). Duizenden lichtjes om je heen en een heel ontspannen gevoel!
Hierna gingen we een huis binnen waar heel veel verschillende kleuren snoepjes waren en waar we deze snoepjes konden kopen. Er was een mysterieus achter winkeltje waar de snoepjes in witte snoepzakjes gingen. Ik vond dit wel een beetje vreemd want ik weet nog dat ik dacht waarom kan dit niet gewoon in de normale winkel waar je binnen komt? Eerst had ik chocolade sigaretten in mijn hand die ik graag wilde kopen en iets plakkerigs van chocola wat daarna ook weer verdween in mijn handen. De snoepjes verdwenen zodra je ze in je hand pakte terwijl het er vol mee lag. Ik vroeg me af was dit nu een souvenirs winkel of weer zon raar illusie huis met een achter kamertje?
Op een gegeven moment gingen we wat drinken op een terrasje want die was daar ineens onderweg. we hadden wel zin een wijntje en ik ging even met mijn nicht naar het toilet want we moesten plassen. Het café waar we waren met het terrasje leek heel klein aan de voorkant maar we konden er wel naar binnen. Het café zag er van binnen hetzelfde uit als het oude huis van onze oma en opa. In de keuken waar je binnen kwam (met daarachter het toilet) stond een tafel. Op die tafel zat een witte kaketoe die tegen ons begon te praten. Ik probeerde hem te verstaan maar dat lukte niet. Ik weet wel zeker dat hij ons iets probeerde te zeggen maar wat?.. We moesten heel erg plassen maar deden het niet door de rare situatie. Er waren namelijk ook hindernisjes onderweg naar het toilet. We dachten het toilet is vast nep in dit illusie park dus wegwezen hier. Oma en opa zijn ook dood en wonen hier al heel lang niet meer en dit is gewoon raar. We hadden het samen over de witte kaketoe en of we iets verstaan hadden.
We gingen naar buiten na het terrasje en wilde bij de rest van de groep blijven en ons niet meer opsplitsen. Het terras had ook ineens te weinig ruimte met een te kleine tafel, rare stoeltjes, alles te krap. We dronken er toch een wit wijntje maar we moesten nog steeds plassen en dat voelde vervelend. Ik weet nog dat ik dacht dit wijntje smaakt nergens na en zal ook wel weer nep zijn.
We stonden op en besloten weer verder te gaan door het park. Ineens merkte we dat er een busje stond met wat mannen erin. We kregen het gevoel alsof we gevolgd werden. Ik voelde een onheil gevoel opkomen.. Ik stapte in mijn eentje op de mannen af en vroeg ze wat ze van ons wilde. Ze zeiden we moeten haar hebben en ze wezen na mijn nicht. Mijn nicht hoorde dit maar zei ik ken ze niet hoor en haalde haar schouders nonchalant op. Ze deed net alsof er niks aan de hand was en ze ervaarde geen angst. Ik weet nog dat ik dat zo gek vond want de mannen kwamen agressief over. Ze riepen wij hebben de opdracht gekregen om jouw om te leggen en ze wezen weer na mijn nicht. Terwijl ze dit zeggen zie ik mijn nicht het oude huis inlopen van onze opa en oma. Nu was ze toch wel geschrokken en had ze een rood, huilerig en paniekerig gezicht. Mijn nicht leek ineens te weten waarom ze haar moesten hebben. Ik wist het niet en wilde het heel graag weten! Mijn nicht is ineens doodsbang voor die mannen en ik vraag die mannen ons toch echt met rust te laten omdat we gezellig weg zijn. We gingen snel verder met ons groepje in het rare park en de mannen negerend.
het park oogt ineens heel erg kleur rijk met mooie huizen maar ik wist hier gebeuren hele rare en vage dingen en dit is een illusie. Ik dacht de programma makers willen gewoon dat we verder gaan en daarom maken ze het ineens heel mooi. In de verte zie ik het huis waar je doorheen kunt met de zilveren substantie. Ik legde de groep uit dat, dat heel raar voelt net alsof je nat wordt. In de verte wijs ik dan na het “zwerkbal harry potter” gebeuren wat heel bijzonder en fijn voelt. Nog verder in de verte in de hoek van het park wijs ik een donker grijs/blauwig gebouw aan. Ik zeg daar wil ik nooit meer heen en de rillingen lopen over mijn rug in mijn droom. Ik vond het raar dat ik een herinnering krijg uit een andere droom.. Ik vertel ze dat het een horror daarbinnen en dat je daar echt niet in wil gaan.
Terwijl we door het park lopen achtervolgen de mannen ons nog steeds. Ze willen mijn nicht nog steeds dood maken. Dan word ik wakker omdat ik moet plassen..