Vanochtend terwijl ik uit sliep omdat ik ziek ben droomde ik een rare droom.
Er was een hele grote ijsbaan midden in de bossen. Een hele grote ronde cirkel die erg mooi was. In het midden was een soort van eiland met bossen en eromheen was het ook bosrijk. Het was er ijskoud maar ook mooi en vredig. Ik herinner me dat mijn nicht er ook bij was. Het water van de ijsbaan had een raar gelige, sloot achtige kleur,
Plots was de ijsbaan gesmolten en bestond de baan uit heel warm, vredig en gelig water. Je kon er nu rondjes zwemmen in die grote cirkel. Ik weet nog dat ik me afvroeg of het wel gezond was om hier nu te zwemmen omdat het water een rare kleur had. Ineens zwommen er ook collega’s in de cirkel rond en er gebeurde iets geks. Het water was niet meer overal even diep maar het begon te verschillen in dieptes. Hele diepe stukken en stukken waardoor je heel laag over de bodem moest kruipen om onder het water te blijven. Het water vormde een bescherm schild want zolang je helemaal onder gedompeld was kon je niks gebeuren. Ik wist instinctief dat je in de gele massa moest blijven en je kon dan gewoon ademen. Er waren personen die dit toch niet deden en boven het gele water kwamen en daar gebeurde iets geks mee. Ze veranderde gek genoeg in zombies met hele grote ogen die je probeerde te pakken. Als je maar een ogenblik met een lichaamsdeel boven kwam dan konden ze je dus grijpen. Het werden er steeds meer omdat ze steeds meer mensen te pakken kregen en die dan ook vervolgens veranderde.
Ik bleef angstvallig onder het gekke water maar zag wel alles wat er boven me gebeurde. Ik moest ook telkens mee in het rondje omdat er een soort van stroming vormde. Niet zo wild als een wildwaterbaan maar wel een lichte stroom waar je in mee moest volgen.
Op een gegeven moment zag ik op de bodem van die grote ogen liggen. (Die waren van de mensen die zichzelf niet hadden kunnen redden omdat ze boven de massa kwamen maar zei waren ook geen zombie geworden. Nu dacht ik niet iedereen wordt dus een zombie wat gek want ik dacht dus van wel. Ondertussen waren de zombies op jacht naast het water en boven het water en pakte wat ze maar pakken konden. Er stonden ook bomen langs de kanten waar ze zich achter konden verstoppen en in konden klimmen. Zo konden ze makkelijker mensen grijpen die dachten even boven te komen omdat ze dachten dat ze veilig waren. Ik zag dit voor mijn ogen gebeuren.
Ik herinner me dat ik echt heel veel moeite moest doen om onder te blijven en flink moest kruipen over de bodem bij de ondiepe stukken en dat het erg warm was. Het voelde zweterig warm en toen werd ik wakker en ik merkte dat ik zweette van de koorts…