Met mijn dierbare gezin bevind ik mij in deze droom. Het eerste deel van de droom waren wij op vakantie. De details weet ik niet exact meer maar ik weet wel dat wij op vakantie waren op een plek dat voelde als een andere dimensie. Wij sliepen in een groot vierkant gebouw/hotel met heel veel raam partijen. Het gebouw was prachtig en straalde een mooi, zacht, wit aura uit wat ver reikte.. Om het gebouw heen herinner ik mij veel verschillende kleuren bomen, verschillende sierlijke tegels in figuren gelegd, allerlei vijvertjes en fantasierijke dieren. Dit leefden allemaal samen en zeer harmonieus. Overal straalde licht vanaf en wij zweefde een beetje door deze omgeving heen. Met onze gedachten konden we besturen waar we heen wilden en van lopen was geen sprake. Er waren meerder liften aanwezig en via die liften kon je uitstappen op verschillende verdiepingen. Deze liften bevonden zich in de muren van het gebouw en bewogen achter het glaswerk allerlei richtingen op. Een verdieping was dan ook een woonlaag en je stapte buiten uit. Binnen kon ook maar daar kozen wij niet voor. Elke verdieping was weer anders maar toch was het allemaal samen een geheel. Ik voelde ook veel andere energieën/personen om ons heen maar ik kon de gezichten niet waarnemen.
Deze dimensie bestond niet in de wereld waarin wij echt leven. Ik voelde geen haat, oneerlijkheid, angst en haast maar het voelde heerlijk rustig en vredig en fijn.. niks moest en je mocht er gewoon rustig aanwezig zijn en genieten van de omgeving..je mocht rustig rondkijken en er werd nergens druk op gelegd.. (zoals in het echte leven waar alles moet, druk gehaast is met zoveel verplichtingen).
Op een gegeven moment willen wij naar een andere leeflaag en stappen een simpele lift in. Met zijn vieren (man, ik, zoon en hondje) en hier besluiten wij dat we naar boven willen en dan het liefst richting het dak want daar zal het vast mooi zijn met een mooie oneindige sterrenhemel! We drukken het dak knopje in en de lift sluit zich achter ons. Het lijkt alsof wij netjes naar boven gaan maar dan veranderd er iets. De wereld om ons heen kantelt
180 graden en in plaats van naar boven gaan wij nu naar beneden. Het voelde niet helemaal vervelend want wij hadden nog steeds een luchtig vredig zweef gevoel. Als we nu naar beneden gaan in plaats van naar boven vonden wij dat best want daar was ook vast veel moois te zien. Ik dacht nog bij mezelf waarschijnlijk is er geen boven en beneden en maakt het niet uit welke kant we op reizen.
Maar plots zonder enige aanleiding voelde wij dat de lift steeds harden naar beneden ging en steeds sneller maar het voelde voor ons nog niet bedreigend omdat deze droom zo vredig aan voelde. Er was helemaal geen reden tot paniek en bang te zijn want deze droom was immers heerlijk en veilig geweest.
Het bleef maar doorgaan maar nu gingen we steeds sneller en ook best wel lang. Nu begonnen wij wel wat angstig te worden!
We kregen nog meer vaart en we kregen een val gevoel zoals wat je in een achtbaan ervaart. Het vallen duurde ook veel langer dan mogelijk was in verhouding tot de grote van het gebouw..
Ik raakte mijn vertrouwen kwijt dat de lift netjes ging stoppen op de onderste verdieping. Uiteindelijk en toch heel erg plots belanden we op de grond met een hele harde klap en besefte ik dat wij alle 4 dood zouden gaan. Dit was erg onverwacht en had ik toch niet helemaal verwacht want ik had nog vertrouwen in een goede afloop.
Enkele seconden voor we de genadeklap maakte en te pletter vielen passeerden er nog wat gedachten door mijn hoofd. Twee daarvan waren “wat raar dat we nu ineens doodgaan in zon vredige en fijne droom?” waarom gebeurd dit nu???
Ik snap er helemaal niks van schreeuwde ik in mijn hoofd tegen mezelf!!
En toen knalden wij op de grond met een rotvaart. Ik zag nu dat de lift van hout was en de zijkanten braken, we waren dood door de klap, onze lichamen gingen kapot, ik ervaarde dit, leek het te voelen. Ik dacht nog normaal schrik je toch wakker in een droom als je de genadeklap maakt net voor je dood gaat?? Maar dat was nu niet het geval. Ik voelde mezelf en mijn gezin echt dood gaan en iets wat leek op veel pijn!! Wel maar heel kort omdat we meteen op slag dood waren. Ik zweefde en steeg boven mijn lichaam uit en ik was een wit licht! Ik was nu dus dood en zweefde een stukje omhoog (de kapotte, dode lichamen probeerde ik niet te zien want dat deed me te veel pijn). Mijn leven flitste aan mij voorbij en met een plof viel ik terug in mijn lichaam dat in bed lag…
Toen pas werd ik wakker.. Ik werd wakker met een knallende hoofdpijn en mijn hard bonkte in mijn keel en ik was even heel erg verward en bang..
Ik durfde niet meteen weer verder te gaan slapen omdat ik deze droom niet wilde herbeleven.. Toen ik even wakker lag kon ik niet begrijpen waarom een ontzettende vredige droom zo akelig was op het einde..