Vannacht droomde ik van dat ik (samen met al mijn huidige collega’s) in een groot warenhuis filiaal werkte. Het leek een beetje op een mix van de vroegere inrichting van de hema en v&d. De winkel bestond op een niet bestaande plek en had maar 1 verdieping. Een hele grote vierkante winkel op de begaande grond. (Nu ik dit schrijf lijkt het op een grote verdieping van mijn lift dromen en besef ik dat ik vaker over deze winkel heb gedroomd). Er waren geloof ik geen bewuste klanten maar iedereen stond gewoon ergens in de winkel en was met iets bezig. Er waren wel detectie poortjes en je kwam zomaar als medewerker de winkel niet uit. Je moest uitklokken met een pasje die niet eens op onze originele werk pas lijkt.

Er waren allerlei producten in de winkel ’te koop’ die ik niet eens bewust zag of meer weet. Het leken meer diensten die te koop waren maar dat weet ik niet meer zeker. Plots verschenen er in de winkel mega veel grote chocolade munten. Het waren chocolade munten van 200 gram (raar dat ik dit wel zag) en ze varieerde in smaak. Ik weet dat ze mega lekker waren en dat iedereen er verzot op was. In de winkel zelf werd er ook al behoorlijk van gesnoept. Ook verschenen er kort daarna pakketjes met heerlijke bonbons op veel verschillende plekken in de schappen. Er werd ons vertelt dat wij deze mee mochten nemen naar huis. Het was een geschenk van een bedrijf en het was geen product wat verkocht werd. Het was helemaal van ons! Er verschenen er steeds meer op allerlei plekken en ze waren er in overvloed. Ik vond dat zo leuk in mijn droom dat ik er hebberig van werd en ik had veel van die verschillende munten en pakjes bonbons gepakt. Ik zag andere collega’s dit ook doen. Toen ik door de poortjes weg uit het pand wilde gaan wilde ik gaan uitklokken met mijn pasje maar ik kwam er niet uit! Het pasje gaf aan dat ik maar 2 gratis chocolade items mee mocht nemen maar ik had er veeeel meer. Er sloot zich een poortje en ik was opgesloten. Instinctief wist ik dat dit mijn eigen schuld was omdat ik te hebberig was…

Plots hoorde we een raar geluid en gingen we bij het grote raam aan de zijkant van het filiaal kijken. We zagen een vliegtuig neerstorten vlak naast het filiaal en die explodeerde. Ik weet nog dat ik dacht gelukkig niet tegen ons filiaal aan maar dat scheelde niet veel. In de lucht zag ik ondertussen meer vliegtuigen crashen tot ik zag dat het geen vliegtuigen meer waren. Het waren rakketten geworden die ergens in gingen slaan. Er was oorlog en wij moesten dood van die raketten. Nu begonnen ze in te slaan in het filiaal en er vlak omheen. Voor ze insloegen kon je door goed in de lucht te kijken zien waar ze “ongeveer” in zouden slaan en kon je snel naar een ander plekje rennen. De rakketten raakte niet mega ver om zich heen. Als je een meter of 3 ervandaan ging dan leefde je nog. Dit deed ik natuurlijk samen met nog meer collega’s want wij wilde echt niet dood!! Uiteindelijk waren er zoveel rakketten en werden wij in een hoek gedreven (de overlevenden dan!) Volgens mij zag ik ook bloed om mij heen maar het was een haastige droom op het einde. De winkel was groot en vierkant en wij werden gedreven in de linkse hoek naast de detectie poortjes. Ik weet nog dat ik dacht wij zich toch geen kudde schapen en waren worden wij in deze hoek gedreven? Toen wij naar boven keken zagen we een raket op deze hoek van de winkel afkomen heel snel vanuit de lucht. We konden eigenlijk geen kant meer op en ik wist nou het is gedaan en wij gaan dood. Toen schrok ik wakker…